High sensitive person oftewel hsp of een hoogsensitief persoon. Dit ben ik. Dit weet ik sinds 3,5 jaar. Mijn zusje riep al een tijdje dat zij dit dacht, maar ik wuifde het weg. Totdat ik mijzelf er toch eens in ging verdiepen. Wat ze zei, klonk namelijk toch wel bekend.
Ik voelde me vaak een beetje anders, maar wist nooit precies de vinger erop te leggen.
Ik heb namelijk van jongs af aan al een bepaald gevoel als ik een ruimte instap. Dit kan een negatief gevoel zijn maar ook positief. Ook bij mensen heb ik dat. Als hsp’er ben je bovengemiddeld gevoelig voor prikkels, emoties, energieën en indrukken. Ik kon vrolijk weggaan van huis en bijvoorbeeld na het boodschappen doen geïrriteerd of verdrietig thuis komen. Ik had dan geen idee waar dit gevoel vandaan kwam.
Ik plande mijn vakantiedagen het liefst vol met leuke dingen. Maar meestal had ik na één afspraak al geen puf meer voor de volgende, terwijl het allemaal leuke dingen waren. Ik vond dit frustrerend. Ik begreep niet hoe dit kon. Ik was toch jong? Hoe konden anderen wel een hele dag vol plannen en nog energie overhouden? Toch probeerde ik stug vol te houden, wat resulteerde in veel gapen en gesprekken die vrijwel volledig langs mij heen gingen. Mijn lijf schreeuwde om rust.
Verjaardagen vond ik ook altijd alsof ik door een wervelwind was gelopen of iets dergelijks. Ik gaf al mijn energie, vooral wanneer ikzelf jarig was. Ik stond boven op het balkon te wachten op de eerste visite, zag ik iemand aankomen, stormde ik de trap af om open te doen. Dit herhaalde zich nog vaak gedurende de dag. Ik speelde natuurlijk net de andere kinderen en wanneer iedereen weer weg was, leek het net alsof ik in een zwart gat viel. Ik moest dan echt weer even wennen aan de rust. Hoorde nog alle herrie in mijn hoofd. Ik wist, eigenlijk net als na pakjesavond op 5 december, niet waar ik mee moest spelen zoveel keus was er. Totaal overprikkeld.
Een museumbezoek vind ik leuk maar ook pittig. Pittig door alle prikkels die ik opneem. Prikkels van de drukte in het museum en prikkels door alles wat er te zien is in het museum. Via mijn oren en ogen krijg ik deze binnen, maar ook de energie van anderen wanneer ik mij hiervoor niet afscherm. Hierna even een park ingaan, doet al veel voor mij om weer tot rust te komen en de overtollige prikkels los te laten.
Wanneer ik in een restaurant een gesprek voer met iemand heb ik heel veel moeite om mij te focussen hierop door alle geluiden en mensen om mij heen. Ik vang van ieder gesprek wel iets op en moet echt hard mijn best doen om te focussen.
Dit zijn maar een paar situaties als voorbeeld waarbij ik voelde dat ik vaak anders reageer dan anderen en vaker vermoeid was.
Nu kan ik mijzelf gelukkig behandelen met reiki en weet ik goed wat voor mij werkt qua prikkels loslaten. Dit doe ik ook vaak aan het begin van de dag zodat ik heel relaxed de dag start. Ik merk hierdoor dat ik met meer energie de dag doorkom. Na een drukke dag behandel ik mijzelf ook om weer heerlijk tot rust te komen.
Wat helpt voor jou wanneer je overprikkeld bent? Herken jij jezelf in bovenstaande situaties?
Recente reacties